Boos. Moe. Klaar. En toch…

boos

Ik weet het:
Je bent boos.
Boos op de wereld.
Boos op iedereen.
Boos op jezelf.

In jouw hoofd spelen mogelijk deze vragen:
WAAROM moet mij dit overkomen? Waarom ik? Waarom heb ik dit lichaam, met deze pijn, en deze oneerlijke shit?
En dan kom ik met mijn verhaal. Dat ik je kan helpen. Dat het anders kan.

Dan denk je misschien:
“Hou toch op. Niks helpt. Niks werkt. Ik wil slapen. Geen pijn meer voelen. Gewoon weg. Stilte in mijn hoofd. Rust in mijn lijf. En wel nu.”

Weet je? Ik snap je. Echt.
Ik weet ook dat je zonder hulpvraag niet geholpen wilt worden. Dat jij je niet laat redden, niet zomaar. Dat je niemand meer vertrouwt. Dat ken ik ook allemaal. En mogelijk ben je nog niet klaar voor mijn boodschap.

Als je nog heel even verder wilt lezen, weet dan: Hoe het nu ook met je gaat: dit hoeft niet altijd zo te blijven.

Ik kan je pijn niet wegtoveren. Niet alles voor je oplossen. Was het maar zo simpel. Ik kan je wel iets laten zien: Er is een andere weg. En ik kan je daarbij helpen, als je dat wilt.

Wat ik terugvraag? Geen geld, wel: vastberadenheid, moed en zelfs je boosheid. Sterker nog: gebruik je boosheid maar! Die is krachtig.

En al voel je niet gezien…ik zie je wel.
Ik zie je pijn, je frustratie, je verlangen om weg te rennen.
En al zeg ik: “Omarm het maar.”
Dan denk jij: “Rot op.”

Dat snap ik en dat is ook oké. Blijf daar. Blijf in jouw “nee” net zo lang tot jij voelt:
“Ik wil hier niet meer blijven.”
Als dat moment komt en je denkt:
“Wat heb ik te verliezen?”

Dan ben ik er. Misschien wil je me een berichtje sturen, of is het lezen van dit blog al genoeg.
Het is een open uitnodiging. Mijn gratis online training is er ook voor jou.

Niet omdat ik alles weet. Maar omdat ik erdoorheen ben gegaan.

Ik was ook boos, liep weg. Ik gaf de wereld de schuld. Mijn ouders. Mijn familie. Iedereen.

Tot ik keek naar mijn dochter. Naar mijn vriend. Naar zijn kinderen. En naar mezelf. En ik dacht:

Wil ik dit echt? Mijn antwoord was: nee.

En toen begon mijn reis. Dat ging niet vanzelf. Het was een keuze. Een keuze die ik nog steeds elke dag maak.

Wat kies jij?